Freinetschool 'De Levensboom' Marke


Klaas Vandommele, directeur Freinetschool De Levensboom, Marke

Als je weet dat wij voordien een soort kazernegebouw als school hadden, dan merk je dat de communicatie veel intenser is dan wat we ooit voordien hadden. Dit is zeker een bewijs dat architectuur invloed heeft over hoe mensen spelen, leven en werken.

Bernard Wittewrongel, architect

Een van de hoofdprincipes van de school is dat gangen sowieso afwezig waren. Dus de toegang tot alle klaslokalen gebeurt via de binnenkoer. En het is alleen hier dat er een kleine doorgang is van de inkomhal tot aan de refter. Wat heel belangrijk was, is dat de school die gerund wordt door de ouders, dat er een openheid was naar het administratief lokaal, de ouders gaan ’s morgens koffiedrinken met de leraars en zo verder, dat is een belangrijk fenomeen.

Klaas Vandommele, directeur

Daarnaast hebben we ook de postvakjes, heel belangrijk in het communiceren met ouders, wekelijks verschijnt er een nieuwsbrief, waarin dat mededelingen in verband met het schoolleven worden ingestopt. Het zorgt met een zeer rechtstreekse communicatie met de ouders. Je zou kunnen vragen of met computer en email dit beter niet zouden afschaffen? Wij kiezen er bewust voor dit te behouden, willen de ouders op de hoogte gehouden worden van de school, dan moeten ze de school ook binnen stappen.

Bernard Wittewrongel, architect

De dakvorm van het gebouw, het schuine dak, werd ontworpen om het mogelijk te maken van duplexen te hebben in de klaslokalen, oorspronkelijk was het ontwerp daarop voorzien en werd dat geweigerd door de leerkrachten omdat ze daar het nu niet van inzagen en we zien hier hoe 8 jaar later die duplexen er wel gekomen zijn op eigen initiatief om verschillende hoeken onder te brengen in de lokalen. Dus in feite worden alle klassen van buitenuit bediend, dus er zijn hier geen gangen, wat ons toeliet de m2 aan de klassen zelf te laten toebehoren, dus iedere keer hebben wij een inkomsas met toilet, vestiaire en vandaar komen iedere keer 2 klassen uit, er was ook een vraag om met graadklassen te werken, dus dat 2 klassen heel regelmatig met elkaar konden werken.

Klaas Vandommele, directeur

Het houten terras is een zeer bewuste keuze, enerzijds als speelruimte met degelijke ondergrond, maar ook als arena, waarbij we als begeleiders of groepen op de stenen hun project kunnen naar voor brengen terwijl de kinderen op de houten tredes zitten. Bij mooi weer eten de picknickers buiten.

Bernard Wittewrongel, architect

Het budget van de school moest beperkt blijven. De school wordt dus gefinancierd met 70% van de Vlaamse gemeenschap, de 30% worden gefinancierd door de ouders. Dus dat was 1 van de opdrachten, wij moesten in een relatief beperkt budget blijven. En trouwens, na afrekening van de school waren we 15 tot 20% onder de betoelaagde budgetten in de tijd van DIGO. Dus om dat te bekomen, hebben we op een heel gestandaardiseerde manier gewerkt, alle panelen, ramen zijn op dezelfde breedte. Gans het systeem werd gemoduleerd om een zekere repetitie mogelijk te maken en om de kostprijs van de school zo laag mogelijk te houden. Als ik dat vertaal naar de schoolgebouwen zelf werd dat gerealiseerd voor een 26.000 frank per vierkante meter indertijd werd gerealiseerd voor ongeveer 26.000 frank in 1998.