Provinciaal Inst. voor Technisch Onderwijs Stabroek


Georges Baines en Architectenburo Jef van Oevelen

  • Status:

    Realisatie

  • Onderwijs type:

    Provinciaal onderwijs

  • Onderwijsniveau:

    Technisch secundair onderwijs (TSO)

  • Adres:

    Laageind 19, 2940 Stabroek

  • Opdrachtgever:

    Provinciebestuur Antwerpen

  • Trefwoord:

    Masterplan


Heldere structuur voor een groeiende campus

Op de grens van de Scheldepolders en de Noorderkempen ligt Stabroek, een typisch straatdorp. Hier bevindt zich het Provinciaal Instituut voor Technisch Onderwijs (PITO). De school, die sinds 1926 een vertrouwd beeld vormt in het polderlandschap, werd door de jaren heen stelselmatig uitgebreid. De eerste gebouwen werden ontworpen door architect Georges Baines, alle recentere gebouwen zijn van de hand van het architectenbureau Jef Van Oevelen.

De uitbreidingen gebeurden langsheen het net van wegen, die de diepe polderpercelen ontsluiten vanaf de openbare weg. De campus van het PITO gebruikt dit loodrechte wegenstelsel als structurerend masterplan. De straten delen de campus op in een aantal bebouwbare percelen naast open ruimte, die dient voor sportvelden, serres en tuinbouwvelden. De met bomen beplante hoofdas gaat naar de achterliggende akkers en dient ook als fietsverbinding met nabijgelegen gehuchten. De bouwzones laten voldoende ruimte open om verschillende programma’s doorheen de tijd een plek te geven. Deze verschillende functies krijgen door de structurerende werking van wegen een duidelijk adres. De wegen en de open ruimte van de speelplaatsen vormen de collectieve ruimte, de straten en pleinen van de campus.

Het loodrechte assenstelsel, het gevolg van de geometrie van dit polderlandschap, bewijst steeds opnieuw haar nut bij elke uitbreiding van de school, of het nu gaat om het bijbouwen van een nieuw klassenblok of het bouwen van werkplaatsen of garages of bergplaatsen voor materieel en machines. De eenvoud van het grondplan blijft duidelijk leesbaar en neemt met gemak verschillende bestemmingen op.

De school heeft ook de problematiek van parking en leerlingenvervoer opgelost door een rotonde voor de bussen op haar eigen terrein aan te leggen.

De architectuur van de gebouwen speelt met de locatie van gangen en raamopeningen in op de beleving van de buitenruimte. De opbouw volgt namelijk de ritmiek van buiten, ze zijn steeds orthogonaal of parallel aan de wegen. De gangen en ramen in de verschillende gebouwen zorgen voor visueel contact met de straten en de speelpleinen. Ze bieden zeer mooie zichten op het omliggende landschap. Bij elke bouwcampagne in de school wordt dezelfde gedachtegang gevolgd. Oud en nieuw worden op een feilloze manier bij, tegen en in elkaar gepast waarbij er steeds de aandacht is voor de zichten op de omgeving. Het resultaat is een fraaie campus, waar het eenvoudig is zich te oriënteren en de weg te vinden.